Φυσικές Καταστροφές

 

Με αφορμή την πρόσφατη κατάθεση σχεδίου νόμου με τίτλο “Κρατική αρωγή προς επιχειρήσεις για φυσικές καταστροφές και συντονισμός σχετικών θεμάτων”, μοιραζόμαστε τον έντονο προβληματισμό μας για την απουσία, ακόμη μια φορά, της ιδιωτικής ασφάλισης ως φορέα σταθερότητας και ουσιαστικής επίλυσης τόσο σοβαρών προβλημάτων όπως οι συνέπειες των Φυσικών Καταστροφών.         

Είναι πια ξεκάθαρο πως ο συγκεκριμένος κίνδυνος έχει σκαρφαλώσει στατιστικά στην πρώτη τριάδα των ασφαλιζόμενων κινδύνων παγκοσμίως, με τους αναλογιστές και ειδικούς, κατόπιν μελετών να συμφωνούν πως μάλλον μέσα στα επόμενα χρόνια θα μιλάμε σχεδόν αποκλειστικά για την Νο 1 σε αποζημιώσεις ασφαλιστική κάλυψη.

Στην χώρα μας λοιπόν πρόσφατα κατατέθηκε σχέδιο Νόμου μέσα στο οποίο καθορίζεται το γενικό πλαίσιο, με το οποίο θα υλοποιούνται δράσεις κρατικής αρωγής προς επιχειρήσεις για την κάλυψη εκτάκτων αναγκών και ζημιών από θεομηνίες και άλλες φυσικές καταστροφές στο οποίο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα παρακάτω:

Το ύψος της επιχορήγησης, η διαδικασία, ο τρόπος καταβολής, η τυχόν προκαταβολή και κάθε σχετικό με την παροχή της θέμα θα καθοριστούν με Απόφαση του Υπουργού Οικονομικών.

Για την οικονομική ενίσχυση των πληγέντων από σεισμούς, πλημμύρες και λοιπές θεομηνίες χρησιμοποιείται ο όρος «επιχορήγηση», η καταβολή της οποίας στους δικαιούχους, θα γίνεται από τη Γενική Διεύθυνση Οικονομικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Οικονομικών.

Συστήνεται ΝΠΔΔ με την επωνυμία Ταμείο Κρατικής Αρωγής, από το οποίο θα χρηματοδοτούνται τα προγράμματα και οι δράσεις της κρατικής αρωγής των πληγέντων από φυσικές καταστροφές «συμπληρωματικά προς τις ενισχύσεις του κρατικού προϋπολογισμού».

Πόροι του ταμείου θα είναι «εισφορές ιδιωτών» και ποσά που έχουν αναζητηθεί βάσει του Κ.Ε.Δ.Ε. ως αχρεωστήτως καταβληθέντα και αφορούν ενισχύσεις που τυχόν έχουν δοθεί μετά από φυσικές καταστροφές κλπ.

Το εύλογο ερώτημα είναι μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό που διαμορφώνεται ποια είναι η θέση της ιδιωτικής ασφάλισης; Γιατί το ποια θα έπρεπε να είναι η θέση της το γνωρίζουν όλοι.

Τι έχει κάνει η Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών για να προτάξει την ουσιαστική αναγκαιότητα της ενεργής συμμετοχής μας ως βασικού πυλώνα ασφάλισης αυτού του είδους των κινδύνων.

Μήπως η ασφάλιση αυτοκινήτου για την οποία έχουν σπαταληθεί υπέρογκα ποσά για προώθηση και διαφήμιση έχει μεγαλύτερη βαρύτητα;

Μετά από σχεδόν μια δεκαετία στην οποία κάθε χρόνο η χώρα μας τουλάχιστον μια φορά, έρχεται αντιμέτωπη με τρομακτικής έκτασης καταστροφές, θα φανταζόταν κάποιος πως στην συνείδηση των πολιτών αλλά και επί της ουσίας η ασφάλιση Περιουσίας θα βρισκόταν ψηλότερα από ποτέ. Δυστυχώς όμως για ακόμη μια φορά τα αυτονόητα δεν νοούνται!

Η λύση είναι μπροστά μας και τα βήματα απλά, που απαιτούν όμως ισχυρή βούληση.

  • Υποχρεωτική ασφάλιση όλων των ακινήτων.
  • Ποσοστό επί των ασφαλίστρων το οποίο θα πηγαίνει απευθείας στο Ταμείο Αρωγής (ή όπως τελικά ονομαστεί). Όλοι θυμόμαστε το Τ.Ε.Ο στα συμβόλαια αυτοκινήτων.
  • Καμπάνιες συχνές και επαναλαμβανόμενες σε όλα τα μέσα για την διαμόρφωση της απαραίτητης ασφαλιστικής συνείδησης στον καταναλωτή, έτσι ώστε να κατανοήσει την αναγκαιότητα της ασφάλισης της περιουσίας του.

Εκτιμώ πως δεν υπάρχει καταλληλότερη συγκυρία για την Ιδιωτική Ασφάλιση να βγει μπροστά και να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο.

Γιατί ποιος άλλος μπορεί να γνωρίζει το θέμα της ασφάλισης καλύτερα από εμάς;

 

 

 

 

 

Κωνσταντίνος Βλαχάκης – Γ.Γ. ΕΕΑΕ

Αναδημοσίευση από Διασφαλίζω #41