Αθήνα, 21/02/2022

 

Σε συνέχεια διαρκών πιέσεων και  επιστολών μας [πατήστε εδώ] προς τον αρμόδιο Υφυπουργό των Οικονομικών εξεδόθη επιτέλους η αναμενόμενη εγκύκλιος, που ρυθμίζει το φορολογικό καθεστώς που αφορά τις προμήθειες που οφείλουν να καταβάλλουν οι Εταιρείες,  σύμφωνα με τον Ν.4583/18,  σε περιπτώσεις που ένας συνεργάτης αποσύρεται μετά από συνταξιοδότηση ή ολική ανικανότητα και στις περιπτώσεις που εισπράττουν οι κληρονόμοι του,  μετά από θάνατο.

Η  λύση που δίνεται και αναπτύσσεται στην νομική αιτιολόγηση δεν είναι απόλυτα ταιριαστή με την πρότασή μας, γι’ αυτό και παραμένουμε σε εγρήγορση μέχρι την μελέτη και ανάλυσή της από την νομική μας υπηρεσία.

Πάντως είναι καλό να μελετήσετε ολόκληρη την εγκύκλιο [εδώ] γιατί θα δώσει απαντήσεις σε θέματα που πολλές φορές μας έχετε θέσει.

 

Ακολουθεί σχετικό απόσπασμα της εγκυκλίου:

 

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

Σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 5 του Ν.4583/2018, μεταξύ άλλων, ορίζονται και τα καταβαλλόμενα από την ασφαλιστική επιχείρηση ποσά προς τον ασφαλιστικό πράκτορα, ή τον συντονιστή ασφαλιστικών πρακτόρων εξαιτίας λύσης της σύμβασής τους, καθώς και στις περιπτώσεις μόνιμης ολικής ανικανότητας, θανάτου και αποχώρησης λόγω συνταξιοδότησής τους.

Σε περίπτωση μόνιμης ολικής ανικανότητας του ασφαλιστικού πράκτορα ή του συντονιστή ασφαλιστικών πρακτόρων, η ασφαλιστική επιχείρηση καταβάλλει στον ασφαλιστικό πράκτορα, ή τον συντονιστή ποσό, που ισούται με την προμήθεια τεσσάρων (4) ετών, που αναλογεί στην παραγωγή του, η οποία εξακολουθεί γι’ αυτό το διάστημα να παραμένει στην ασφαλιστική επιχείρηση.

Σε περίπτωση θανάτου του ασφαλιστικού πράκτορα, ή του συντονιστή, το ανωτέρω ποσό καταβάλλεται στα πρόσωπα, που ο πράκτορας, ή ο συντονιστής έχει ορίσει ως δικαιούχους. Αν δεν έχουν οριστεί δικαιούχοι, η ασφαλιστική επιχείρηση καταβάλλει το ποσό αυτό στους κληρονόμους του θανόντος κατά το λόγο της κληρονομικής τους μερίδας.

Σε περίπτωση αποχώρησης του ασφαλιστικού πράκτορα ή του συντονιστή ασφαλιστικών πρακτόρων, λόγω συνταξιοδότησης, η ασφαλιστική επιχείρηση του καταβάλλει ποσό που ισούται με την προμήθεια τριών (3) ετών, που αναλογεί στην παραγωγή του, η οποία εξακολουθεί να παραμένει γι’ αυτό το διάστημα σε αυτήν.

Όπως προκύπτει από το νόμο, σε όλες τις ανωτέρω περιπτώσεις καταβάλλεται ένα ποσό που ισούται με την προμήθεια τριών, ή τεσσάρων ετών, κατά περίπτωση, που αναλογεί στην παραγωγή του ασφαλιστικού πράκτορα, ή του συντονιστή ασφαλιστικών πρακτόρων, η οποία (παραγωγή) εξακολουθεί να παραμένει αυτό το διάστημα στην ασφαλιστική επιχείρηση.

Όπως έχει γίνει δεκτό από τη νομολογία του ΔΕΕ, σε περίπτωση καταβολής ποσού για τροποποίηση (λύση σύμβασης) το ποσό αυτό τυγχάνει όμοιας φορολογικής μεταχείρισης με την αρχική σύμβαση υπό το σκεπτικό ότι, δεν μπορεί να υπάρξει κατάτμηση του καθεστώτος που διέπει τη μια και την αυτή σύμβαση (σκέψη 9 και 12 της απόφασης C-63/92 του ΔΕΕ).

Κατ’ ανάλογη εφαρμογή, το ανωτέρω ποσό τυγχάνει της ίδιας φορολογικής αντιμετώπισης με την προμήθεια, που θα ελάμβανε ο πράκτορας από την ασφαλιστική επιχείρηση για την ενεργή παραγωγή του σε περίπτωση, που δεν είχε επέλθει λύση της σύμβασης, ή μόνιμη ολική ανικανότητα, ή θάνατος, ή αποχώρηση λόγω συνταξιοδότησής του ασφαλιστικού πράκτορα, ή του συντονιστή .

Συνεπώς, δεδομένου ότι, η προμήθεια που λαμβάνει ο ασφαλιστικός πράκτορας, ή ο συντονιστής ασφαλιστικών πρακτόρων από την ασφαλιστική επιχείρηση απαλλάσσεται από τον ΦΠΑ, σύμφωνα με τις διατάξεις της περίπτωσης ιθ’ της παρ. 1 του άρθρου 22 του Κώδικα ΦΠΑ, όπως έχει ερμηνευτεί και ισχύει, ως το αντάλλαγμα για παροχή υπηρεσίας διαμεσολάβησης, απαλλάσσεται από το ΦΠΑ και το ποσό που καταβάλλεται στις ανωτέρω περιπτώσεις, δηλαδή σε περίπτωση λύσης της σύμβασης (υπαιτιότητα της ασφαλιστικής επιχείρησης), ή μόνιμης ολικής ανικανότητας, ή θανάτου, ή αποχώρησης λόγω συνταξιοδότησης του ασφαλιστικού πράκτορα, ή του συντονιστή ασφαλιστικών πρακτόρων.

 

Το Δ.Σ. της Ε.Ε.Α.Ε.