Αιέν Αριστεύειν

 

 

Σε μία άκρως συγκινητική τελετή έγινε την Πέμπτη 14 Απριλίου 2022, η αναγόρευση του Προέδρου του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών κ. Γιάννη Χατζηθεοδοσίου σε Επίτιμο Διδάκτορα του Τμήματος Βιομηχανικής Διοίκησης και Τεχνολογίας της Σχολής Ναυτιλίας και Βιομηχανίας του Πανεπιστημίου Πειραιώς.

Στην κατάμεστη αίθουσα του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά έδωσαν όλοι το “παρών”. Άνθρωποι της ακαδημαϊκής και επιστημονικής κοινότητας, άνθρωποι της πολιτικής, επιχειρηματίες, φοιτητές και πάρα πολλά στελέχη της ασφαλιστικής αγοράς, φίλοι και συνεργάτες του, τιμώντας τον στην κορυφαία στιγμή της μέχρι σήμερα πορείας του.

Η Σύγκλητος τού Πανεπιστημίου Πειραιώς στο πρόσωπό του, αναγνώρισε την προσφορά και τις ιδιαίτερες ικανότητες ενός πραγματικά αυτοδημιούργητου ανθρώπου, που έφτασε ψηλά διατηρώντας αρχές και αξίες.

Η Ένωσή μας ήταν παρούσα, μαζί με όλους τους φίλους και συναδέλφους του για να μοιραστεί την χαρά του και να τιμήσει και με αυτόν τον τρόπο τον ξεχωριστό συνάδελφο, που κοσμεί την Ασφαλιστική Διαμεσολάβηση.

Του ευχόμαστε να συνεχίσει με την ίδια ορμή, τόλμη και συνέπεια και να κατακτά όλο και υψηλότερους στόχους και ελπίζουμε πολλοί νέοι, στους οποίους αφιέρωσε μεγάλο μέρος της ομιλίας του, να δουν τον δρόμο που χάραξε και να ακολουθήσουν τα βήματά του.

Παραθέτουμε αποσπάσματα από την ομιλία του Γιάννη Χατζηθεοδοσίου που παρακολουθήσαμε με προσοχή και συγκίνηση, γιατί μέσα από τις λέξεις προβάλει ανάγλυφα η προσωπικότητά του, που συντίθεται από τις έννοιες φιλομάθεια, φιλεργατικότητα, επιμονή, προσμονή, ευγνωμοσύνη, πάθος, τόλμη και φιλοδοξία.

Κυρίες και Κύριοι,
Θέλω να σας ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου για την παρουσία σας σε μία τελετή πολύ σημαντική και άκρως τιμητική για μένα.

Έχω εκφωνήσει πολλές ομιλίες στο παρελθόν. Καμία όμως δεν είχε την συγκινησιακή φόρτιση της αποψινής.

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη τιμή στη ζωή μου και θέλω να ευχαριστήσω θερμά το Πρυτανικό Συμβούλιο και τη Σύγκλητο του Πανεπιστημίου Πειραιώς, για την απόφασή τους να με αναγορεύσουν Επίτιμο Διδάκτορα.

Είναι πραγματικά δύσκολο να περιγράψω το πως ακριβώς νιώθω απόψε. Θα αρκεστώ λοιπόν στο πως αισθάνθηκα τις τελευταίες μέρες. Όταν έμαθα για την ύψιστη τιμή να αναγορευτώ Επίτιμος Διδάκτορας ενός τόσο σπουδαίου Πανεπιστημιακού ιδρύματος, σαν κινηματογραφική ταινία πέρασαν μπροστά από τα μάτια μου εικόνες, μνήμες, κόποι, όνειρα.

Αυτό που αμέσως διέκρινα καθαρά ήταν τους αείμνηστους γονείς μου, τον Τάσο και την Κυριακή.

Άνθρωποι απλοί. Μπακάλης ο πατέρας μου, εργάτρια η μητέρα μου. Με καθημερινό αγώνα κατάφεραν να μεγαλώσουν με αξιοπρέπεια την εξαμελή οικογένεια τους. Μπορεί να είχαμε στερήσεις υλικών αγαθών, όμως είχαμε περίσσευμα αγάπης. Και κυρίως διδαχές που ήταν μάθημα ζωής. Από το να μην ξεχάσω τις ποντιακές ρίζες μου και το χωριό μας το Μπαμπαλιό στην Αιτωλοακαρνανία, μέχρι το να σέβομαι και να τιμώ κάθε συνάνθρωπο μου, ανεξαρτήτως καταγωγής, χρώματος ή οικονομικής επιφάνειας. Αυτά τα πρώτα μαθήματα με ακολουθούν πάντα. Και με αυτή τη νοοτροπία μεγάλωσα στην Αγία Βαρβάρα, έκανα φίλους ζωής, τελείωσα το σχολείο.

Τυχερός δεν υπήρξα μόνο στο επίπεδο της οικογένειας αλλά και σε αυτό των σπουδών μου. Δεν θα ξεχάσω ποτέ με τι όνειρα πέρασα τις πύλες ενός Πανεπιστημίου που η σύνδεση μου μαζί του είναι πλέον άρρηκτη. Αναφέρομαι στην τότε Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Πειραιά και σήμερα Πανεπιστήμιο Πειραιώς, αυτό στο οποίο αναγορεύομαι απόψε Επίτιμος Διδάκτορας.

Είναι μία εξέλιξη που δεν περνούσε καν από το μυαλό μου όταν φοιτούσα στα έδρανα του, όταν αποκτούσα γνώσεις που θα μου ήταν απαραίτητες σε ότι κι αν έκανα. «Βακτηρία εστί παιδεία βίου». Η μόρφωση είναι στήριγμα της ζωής, έλεγε τον 4ο αιώνα προ Χριστού ο ποιητής Μένανδρος. Και την εφαρμογή του λόγου του τη βρήκα στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Ένα ανώτατο ίδρυμα που για πάνω από 80 χρόνια βρίσκεται στο κέντρο της οικονομικής ζωής της χώρας.

Σίγουρα το Πανεπιστήμιο Πειραιώς αποτέλεσε σταθμό ζωής για εμένα και διαμόρφωσε σε μεγάλο βαθμό την πορεία μου. Στα αμφιθέατρα του ήταν που αγάπησα ακόμα περισσότερο την ενασχόληση με τα κοινά, μέσω της συμμετοχής μου στον Φοιτητικό Σύλλογο.

Πίστεψα στην κοινή προσπάθεια για θετική αλλαγή και πρόοδο, στην αξία της συλλογικής δράσης.

Όλα όσα έζησα σε αυτό το Πανεπιστήμιο, με ακολούθησαν μετά το τέλος της φοιτητικής μου ζωής.

Αρχικά στα 19 μου χρόνια στο συνοικιακό συμβούλιο, μετά και για μία οκταετία στο δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Αγίας Βαρβάρας όπου και έγινα ο νεότερος Πρόεδρος στα 27 μου χρόνια.

Και στα 30 μου ανέλαβα τη διοίκηση Νομαρχιακού Νοσοκομείου Δυτικής Αττικής. Του πρώην Λοιμωδών και σημερινό Γενικό Νοσοκομείο η «Αγία Βαρβάρα» στο οποίο έδωσα εγώ το όνομά του. Μία νέα πρόκληση. Ένα καινούριο πεδίο προσφοράς.

Εργάστηκα σκληρά γνωρίζοντας τη σπουδαιότητα του τομέα της υγείας για τον πολίτη και τιμήθηκα για το έργο μου από τον τότε αρμόδιο Υπουργό, τον αείμνηστο Δημήτρη Κρεμαστινό.

Στα χρόνια που μεσολάβησαν, έχτισα από το μηδέν με σκληρή δουλειά, μια επιτυχημένη καριέρα στο χώρο του επιχειρείν. Δημιούργησα τη MEGA BROKERS, τη μεγαλύτερη ασφαλιστική επιχείρηση στην Ελλάδα τα τελευταία 13 χρόνια με 70 εκατομμύρια τζίρο, 65 εργαζόμενους και πάνω από 1.000 συνεργάτες στην Ελλάδα.

Το τρίτο μου παιδί όπως συνήθως το λέω.

Αισθάνομαι υπερήφανος γιατί ανήκω στην κατηγορία των αυτοδημιούργητων. Γιατί τίποτα δεν μου χαρίστηκε αλλά έπρεπε να παλέψω για να το κατακτήσω. Οι νίκες σου προσφέρουν μία ξεχωριστή γεύση. Και οι ήττες πολύτιμα διδάγματα.

Χρειάζεται όμως και η τύχη. Και εγώ τη βρήκα στο πρόσωπο της συζύγου μου της Χρύσας. Συνοδοιπόρος ζωής για 37 χρόνια, μου πρόσφερε απλόχερα εκτός από την αγάπη της και την πολύτιμη στήριξη της σε κάθε βήμα μου. Οδηγός μου για αυτή την ευτυχισμένη συμβίωση αποτέλεσε ένα πανάρχαιο ρητό που λέει: «Κάνω πάντα ότι θέλω, αφού πρώτα ρωτήσω τη γυναίκα μου».

Δημιουργήσαμε μία πολύ αγαπημένη οικογένεια και σήμερα καμαρώνω για τον Τάσο μας και την Ιωάννα μας. Παρατηρώ και θαυμάζω τα παιδιά μου, την εξέλιξη τους, το δρόμο που ανοίγουν.

Ορόσημο, ωστόσο, στην πορεία και στη ζωή μου ήταν η απόφαση μου να υπηρετήσω θεσμικά την επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα. Και να αφιερώσω σε αυτή την προσπάθεια όλες μου τις δυνάμεις.

Υπηρετώ τον Επιμελητηριακό Θεσμό από το 2001, όταν εκλέχθηκα για πρώτη φορά μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών. Στο ίδιο Επιμελητήριο έχω την τιμή να είμαι Πρόεδρος τα τελευταία εννιά χρόνια.

Δεν θα μείνω καθόλου στα όσα πετύχαμε ως Επιμελητήριο για τη στήριξη των μελών μας και την προώθηση της υγιούς επιχειρηματικότητας.

Θα σταθώ όμως σε μία πρωτοβουλία μας για την οποία είμαι πραγματικά υπερήφανος. Για το γεγονός ότι επιδιώκουμε συστηματικά τη δικτύωση με πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας.

Και σε αυτό το πλαίσιο έχουμε ήδη τη χαρά να συνεργαζόμαστε με το Πανεπιστήμιο Πειραιώς.

Έχουμε υπογράψει Μνημόνιο Συνεργασίας, για την προώθηση κοινών δράσεων, που στοχεύουν στην αναβάθμιση των γνώσεων και των δεξιοτήτων τόσο των εργαζομένων, όσο και των επιχειρηματιών και επαγγελματιών.

Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της Ελλάδας είναι το ανθρώπινο δυναμικό της. Και το μεγαλύτερο στοίχημα που πρέπει να κερδίσουμε, είναι η αξιοποίησή του.

Όλοι μαζί, Πολιτεία, επιχειρήσεις και φορείς, έχουμε χρέος να τους δώσουμε την ευκαιρία να τα υλοποιήσουν εδώ. Στην πατρίδα μας.

Κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι, Η αναγόρευση μου σε Επίτιμο Διδάκτορα του Πανεπιστημίου Πειραιώς είναι αναμφίβολα η κορυφαία στιγμή στη μέχρι τώρα πορεία μου και θέλω ξανά να ευχαριστήσω τη Σύγκλητο και το Πρυτανικό Συμβούλιο του Πανεπιστημίου Πειραιώς.

Σε όλους εσάς θέλω μέσα από την καρδιά μου να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνετε να είστε απόψε εδώ και να σας ευχηθώ τα καλύτερα.

Ειδικά στους νέους μας, να ευχηθώ να μη σταματήσετε να κάνετε όνειρα. Για την προσωπική σας πρόοδο. Για τον τόπο σας. Για την πατρίδα μας. Να μη σταματήσετε να διεκδικείτε το μέλλον που θέλετε. Με πείσμα και επιμονή. Με συνείδηση και αρχές. Και όταν πετυχαίνετε τους στόχους σας, ξέρω ότι θα αισθάνεστε ευλογημένοι.

Όπως εγώ απόψε.

Να είστε όλοι καλά

 

Αναδημοσίευση από Διασφαλίζω #46